‘Ik heb op miraculeuze wijze de loservlucht ontweken’
Ze reisden af naar Rio in de hoop daar te schitteren, maar de prestaties van Jort van Gennep, Afrodite Zegers en Sherine el Zeiny vielen ietwat tegen. Hoe kijken deze studenten zelf terug op hun Olympisch avontuur?
Jort van Gennep (21) mikte in Rio op een podiumplek, maar de roeiende UvA-student eindigde slechts als elfde. Van chef de mission Maurits Hendriks kreeg hij een ticket voor de beruchte loservlucht.
‘Die loservlucht heb ik op miraculeuze wijze ontweken. Ik stond al op het vliegveld toen het verhaal rondging dat twee atleten die wél mochten blijven, hun tickets wilden ruilen met twee “losers”, omdat ze liever meteen naar huis wilden. Ik heb toen de zware last op me genomen om nog een week lang in Rio te chillen en feesten.
Het was enorm vet om zo lang op de Olympische Spelen te zijn. Het evenement was groter dan ik had verwacht en Rio de Janeiro is echt een schilderij waar je doorheen kan lopen.
Jammer genoeg waren de prestaties slechter dan gehoopt, terwijl de voorbereiding toch vlekkeloos was verlopen. Een verklaring daarvoor? Vlak voor de Olympische Spelen hebben we superhard getraind, in de hoop dat we in Rio precies goed in vorm waren. Dat hebben we blijkbaar niet helemaal goed uitgekiend.
De komende tijd ga ik wat afstand nemen van het roeien, maar niet te lang. Over vier jaar wil ik in Tokio namelijk beter dan ooit terugkomen.’
Turnster Sherine El Zeiny (25) deed voor Egypte mee aan haar derde Olympische Spelen. Haar doel was om de finale te bereiken, maar daarin slaagde ze niet.
‘Ik mis Rio heel erg. Het Olympisch dorp was heel fijn, met al die duizenden atleten, die allemaal vier jaar hadden getraind om erbij te kunnen zijn. En daar hoorde ik dan zelf ook bij. Ik vond dat een mooi idee.
Ik ben wel een beetje teleurgesteld in mijn eigen prestatie. Door ziekte heb ik vlak voor de Spelen veel kracht verloren en kon ik bepaalde nummers niet uitvoeren. Wellicht had ik anders wel de finale kunnen halen. Je kunt het pech noemen, maar in vergelijking met Londen 2012 viel het nog mee,’ lacht ze. ‘Want toen scheurde ik mijn kruisbanden af.
Terugblikkend waren dit mijn beste én leukste Spelen. Of het ook mijn láátste Spelen waren zullen we moeten afwachten. Ik ga het per jaar bekijken. Voorlopig ga ik door. Sterker nog, ik heb vandaag alweer een training, dus mijn eerste doel is om van deze jetlag af komen. Zaterdag werd ik bijvoorbeeld pas om 17 uur wakker.’
UvA-studente Afrodite Zegers (24), kwam in Rio met haar bootgenote Anneloes van Veen net tekort voor een medaille. Het duo zeilde een slechte eerste week, maar een goede tweede week. Wat veroorzaakte het verschil?
‘We hebben te veel risico genomen tijdens de eerste week. We zeilden met een “no guts, no glory”-mentaliteit en dat heeft ons punten gekost. Na de rustdag hebben we ons meer gericht op tactiek en risicomanagement. Toen hebben we ons ware niveau laten zien. Uiteindelijk zijn we vierde geworden, één puntje achter de nummer drie. Dat doet zeer, maar het is ook goed: top vier van de wereld!
Het voelt fijn om weer thuis te zijn, maar ik mis mijn Braziliaanse routine een beetje. In Rio ging ik elke ochtend om 7 uur hardlopen langs het water, daarna ontbijten, trainen in de gym, zeilen, eten, nabespreken, en dan weer slapen. Dit klinkt misschien saai, maar eigenlijk heeft mijn leven al jaren zo een ritme. En nu heb ik opeens vrije tijd. Dat voelt gek.
Mijn eerste vak op de UvA begint ook pas in november, dus ik ga nu even op vakantie naar Griekenland, om te windsurfen. Daarna ga ik boksen oppakken, om topfit de nieuwe Olympische campagne te kunnen beginnen. Want we willen zeker door naar Tokio. Ons doel daar is niet alleen een medaille winnen. We willen daar echt domineren!’
