Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Daniël Rommens
opinie

‘Maak Hans Amman voorzitter van een splitsingsbestuur’

Arnoud Boot,
21 maart 2016 - 15:27

Opeenvolgende besturen van UvA-HvA verloren zich in een tunnelvisie en de Raden van Toezicht raakten de weg kwijt. Niemand slaagde er in strategie te koppelen aan realiteit, betoogt UvA-hoogleraar Arnoud Boot. ‘Maak Hans Amman voorman van een opsplitsbestuur. Daarna kunnen beide instellingen elk met een eigen college van bestuur gaan werken aan hun eigen toekomst.’

Eindelijk een bestuurder die de grootheidswaanzin wilde aanpakken: Hans Amman. Hij ziet wat iedereen al jaren ziet, namelijk dat UvA en HvA niet bij elkaar passen. Voor iedereen die normaal nadacht en niet verkrampt is door een megalomaan wereldbeeld, is al lang duidelijk dat er geen enkele meerwaarde te realiseren is met de bestuurlijke samenwerking tussen UvA en HvA. Nu al meer dan twaalf jaar lang verlamt deze samenwerking het functioneren van beide instellingen die gewoon niet bij elkaar passen en samen een omvang en complexiteit hebben die onhandelbaar is.

 

Tunnelvisie

Opeenvolgende CvB’s verloren zich in een tunnelvisie en de opeenvolgende Raden van Toezicht raakten de weg kwijt, waarbij niemand erin slaagde strategie te koppelen aan realiteit. Wat men nastreefde waren luchtkastelen als gevolg waarvan vergaderen een abstracte bezigheid werd zonder gevoel voor waar het werkelijk om gaat in een onderwijsinstelling en het zicht op de werkvloer verdween. Is het dan gek dat je als CvB geen moreel gezag en draagvlak meer hebt en, na wat onhandigheden, wordt geconfronteerd met een onoplosbare bezetting van het Maagdenhuis, dat als een soort paleis van CeauČ™escu werd gezien en dus de bron werd voor een volksopstand? Daarmee zijn de UvA-bestuurders definitief in hun eigen zwaard gevallen.

Zinvolle samenwerkingen tussen UvA en VU staan in een kwaad daglicht omdat bestuurders niet meer worden vertrouwd

Voor de geschiedenisboeken is het interessant te onderzoeken hoe de bestuurlijke fusie kon worden gerealiseerd zonder dat daar ook maar enige onderwijskundige logica aan ten grondslag lag. Het plaatste - nota bene zinvolle – samenwerkingen op lager niveau in een kwaad daglicht. En dat geldt ook voor an sich zinvolle samenwerkingen tussen UvA en VU. Ook deze staan in een kwaad daglicht: bestuurders worden niet vertrouwd omdat er steeds pogingen worden ondernomen tot fusies of bestuurlijke samenwerking. Meer dan 110.000 studenten (UvA, HvA en VU samen) en een budget van ruim 1,5 miljard euro werden gezien als een walhalla waar zelfs megalomane bankiers jaloers op zouden zijn.

 

Opsplitsbestuur

De beide raden van toezicht van UvA en HvA en hun gemeenschappelijke voorzitter, DSM-topman Atzo Nicolaï, moeten nu optreden. We moeten terug naar de menselijke maat en daarom is de boodschap die Amman vorige week heeft afgegeven terecht: trek beide instellingen uit elkaar en geef ze hun eigen gezicht terug. Het nu voorgestelde CvB moet maar zien hoe het tot opsplitsing komt en zal vermoedelijk weer even hard falen als eerdere besturen. We hebben nu eerst een opsplitsbestuur nodig. Waarom niet onder leiding van Hans Amman? Hij hoeft er niet alleen voor te staan. Graag stel ik een groepje ter zake kundige medewerkers samen uit UvA en HvA om hem hierbij te helpen. Zodra dat bestuur de opsplitsing heeft gerealiseerd zullen er nieuwe CvB’s aan kunnen treden, één voor de UvA en één voor de HvA, elk ook met een eigen Raad van Toezicht, zonder dubbele benoemingen, zoals bij Atzo Nicolaï.

 

Arnoud Boot is hoogleraar corporate finance &financial markets aan de UvA en lid van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR).