Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Daniël Rommens
opinie

Op z'n Duits | Uit naam der UvA

Linda Duits,
23 december 2016 - 07:43

Als ik over onderzoek schrijf, vermeld ik zelden de universiteit waaraan de studie is uitgevoerd. Eerder geef ik aan in welk land het onderzoek is gedaan, en dat hoeft niet overeen te komen met de vestigingsplaats van de instelling. Bovendien zijn onderzoekers soms verbonden aan verschillende universiteiten. Ik zie de naam van de universiteit niet als kwaliteitskeurmerk en ik vind het geen relevante informatie.

In de media zie je het desalniettemin vaak terug. ‘De UvA ontdekt’. Het miskent de individuele wetenschappers en het maakt een diverse universiteit tot een individu dat het niet is. Communicatiewetenschapper en opiniemaker Chris Aalberts doet het vaak als hij over zijn voormalige collega’s aan de UvA schrijft. ‘Trap niet in UvA-onzin over politieke effecten van Twitter’ kopt hij dan bijvoorbeeld. Of hij twittert ‘De UvA geeft mij gelijk!!!!’ Dat is natuurlijk onzin. Aalberts promoveerde zelf hier en zijn resultaten waren ook niet algemeen erkend gedachtegoed.

 

Wetenschappers discussiëren veel. Dat doen ze overal. Bij de UvA is het misschien het meest zichtbaar. Dat komt wellicht omdat Amsterdam sowieso in het centrum van media-aandacht staat. Ondanks de rijkdom aan opvattingen en opinies blijkt de reputatie van de UvA als links bolwerk hardnekkig, vooral in de wat rechtser neigende media. Maar de protesten van de afgelopen jaren gaan er nu juist over dat de UvA veel te corporate is.

Wie zegt dat de UvA autochtonen haat, liegt. Het zijn uitspraken waarmee je in het gevlei komt van GeenStijl, maar die uitspraken staan los van de realiteit

Ik vind het zelf bijzonder grappig dat de kritische, politiek-geëngageerde communicatiewetenschap in Nederland niet aan de UvA, maar vooral aan de Erasmus Universiteit wordt bedreven. Daar doen ze onderzoek naar neoliberale moraal in media, naar het gebrekkig diversiteitsbeleid van de publieke omroep en naar de manier waarop je met games jonge mensen politiek actief kunt maken. Aan de UvA gaat communicatiewetenschap veel meer over effectieve marketingtechnieken en schadelijke media-effecten op kinderen – zeg maar de ‘rechtse’ onderwerpen die je eerder aan de zakelijke EUR zou verwachten. 

 

Als er de afgelopen jaren iets duidelijk is geworden, is het dat er geen unanimiteit heerst aan de UvA. Er wordt uiteenlopend gedacht over de onderwerpen die met de Maagdenhuisbezetting zijn geagendeerd en er wordt zelfs uiteenlopend gedacht over het nut van die agendasetting. De laatste weken ging het over besturingsvormen en de manier waarop je voorkeuren voor besturingsvormen in kaart kan brengen. Het geweldige aan al die discussies is dat ze op niveau gevoerd worden, liefst ondersteund door onderzoek en vol met methodologische overpeinzingen. Zo hoort dat ook aan een universiteit.

 

Wie roept dat Gloria Wekker de UvA regeert, chargeert. Wie zegt dat de UvA autochtonen haat, liegt. Het zijn uitspraken waarmee je in het gevlei komt van GeenStijl, maar die uitspraken staan los van de realiteit. Ze zijn bovendien zeer vervelend voor alle collega’s die de komende feestdagen aan hun familie moeten uitleggen dat ze echt heus niet politiek correct zijn.

 

De UvA als eenstemmige entiteit afschilderen slaat nergens op, zoals het ook nergens op zou slaan als ik u nu uit naam der UvA een fijne kerst wens. Dat kan ik alleen uit naam der mezelf. Bij dezen!

Lees meer over